بسم الله الرحمن الرحیم
در این مطلب قصد داریم احادیثی از امام رضا برای شما بگذاریم.
*یاری کردن ناتوان ، بهتر از صدقه دادن است.
برای مشاهده ی احادیث به ادامه ی مطلب مراجعه بفرمایید
1. مؤمن ، مؤمن واقعى نیست ، مگر آن که سه خصلت در او باشد : سنتى از پروردگارش و سنتى از پیامبرش و سنتى از امامش . اما سنت پروردگارش ، پوشاندن راز خود است ، اما سنت پیغمبرش ، مدارا و نرم رفتارى با مردم است ، اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى است
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 339)
2. پنهان کننده کار نیک ( پاداشش )
برابر هفتاد حسنه است و آشکار کنندهکار بد سرافکنده است ، و پنهان کننده
کار بد آمرزیده است
(اصول کافى ، ج 4 ، ص 160)
3. از اخلاق پیامبران ،
نظافت و پاکیزگى است
(تحف العقول ، ص 466)
4. امین به تو خیانت نکرده ( و نمىکند
) و لیکن ( تو ) خائن را امین تصورنمودى
(تحف العقول ، ص 466)
5. برادر بزرگتر به منزله پدر است
(تحف العقول ، ص 466)
6. دوست هرکس عقل او ، و
دشمنش جهل اوست
(تحف العقول ، ص 467)
7. دوستى با مردم ، نیمى از عقل است
(تحف العقول ، ص 467)
8. به درستى که خداوند ، سر و صدا و
تلف کردن مال و پر خواهشى را دوستندارد
(تحف العقول ، ص 467)
9. عقل شخص مسلمان تمام
نیست ، مگر این که ده خصلت را دارا باشد : از اوامید خیر باشد ، از بدى او
در امان باشند ، خیر اندک دیگرى را بسیار شمارد ، خیر بسیار خود را اندک شمارد
، هرچه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود ، در عمر خود از دانشطلبى خسته نشود ،
فقر در راه خدایش از توانگرى محبوبتر باشد ، خوارى در راه خدایش از عزت با
دشمنش محبوبتر باشد ، گمنامى را از پرنامى خواهانتر باشد . سپس فرمود : دهمى
چیست و چیست دهمى ! به او گفته شد : چیست ؟ فرمود : احدى را ننگرد جز این
که بگوید او از من بهتر و پرهیزگارتر است
(تحف العقول ، ص 467)
10. از امام رضا ( ع ) سؤال شد : سفله
کیست ؟ فرمود : آن که چیزى دارد کهاز ( یاد ) خدا بازش دارد
(تحف العقول ، ص 466)
11. ایمان یک درجه بالاتر از
اسلام است ، و تقوا یک درجه بالاتر از ایماناست ، و به فرزند آدم چیزى
بالاتر از یقین داده نشده است
(تحف العقول ، ص 469)
12. اطعام و میهمانى کردن
براى ازدواج از سنت است
(تحف العقول ، ص 469)
13. پیوند خویشاوندى را برقرار
کنید گرچه با جرعه آبى باشد ، و بهترین پیوندخویشاوندى ، خوددارى از آزار
خویشاوندان است
(تحف العقول ، ص 469)
14. حضرت رضا ( ع ) همیشه به
اصحاب خود مىفرمود : بر شما باد به اسلحهپیامبران ، گفته شد : اسلحه
پیامبران چیست ؟ فرمود : دعا
(اصول کافى ، ج 4 ، ص 214)
15. از نشانههاى دین فهمى ،
حلم و علم است ، و خاموشى درى از درهاى حکمتاست . خاموشى و سکوت ، دوستى
آور و راهنماى هر کار خیرى است
(تحف العقول ، ص 469)
16. زمانى بر مردم خواهد آمد
که در آن عافیت ده جزء است ، که نه جزء آن درکنارهگیرى از مردم ، و یک
جزء آن در خاموشى است
(تحف العقول ، ص 470)
17. از امام رضا ( ع ) از
حقیقت توکل سؤال شد . فرمود : این که جز خدا ازکسى نترسى
(تحف العقول ، ص 469)
18. به راستى که بدترین مردم کسى
است که یارىاش را ( از مردم ) باز دارد وتنها بخورد و زیر دستش را بزند
(تحف العقول ، ص 472)
19. بخیل را آسایشى نیست ، و حسود را
خوشى و لذتى نیست ، و زمامدار را وفایى نیست ، و دروغگو را مروت و مردانگى
نیست
(تحف العقول ، ص 473)
20. کسى دست کسى را نمىبوسد ، زیرا
بوسیدن دست او مانند نماز خواندن براىاوست
(تحف العقول ، ص 473)
21. به خداوند خوشبین باش ،
زیرا هرکه به خدا خوشبین باشد ، خدا با گمانخوش او همراه است ، و هرکه به
رزق و روزى اندک خشنود باشد ، خداوند به کردار اندک او خشنود باشد ، و هرکه
به اندک از روزى حلال خشنود باشد ، بارش سبک و خانوادهاش در نعمت باشد و
خداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دار
السلام بهشت رساند
(تحف العقول ، ص 472)
22. ایمان چهار رکن است :
توکل بر خدا ، رضا به قضاى خدا ، تسلیم به امرخدا ، واگذاشتن کار به خدا
(تحف العقول ، ص 469)
23. از امام رضا درباره
بهترین بندگان سؤال شد . فرمود : آنان هرگاه نیکىکنند خوشحال شوند ، و
هرگاه بدى کنند آمرزش خواهند ، و هرگاه عطا شوند شکر گزارند ، و هرگاه بلا
بینند صبر کنند ، و هرگاه خشم کنند . درگذرند
(تحف العقول ، ص 469)
24. کسى که فقیر مسلمانى را
ملاقات نماید و بر خلاف سلام کردنش بر اغنیا براو سلام کند ، در روز قیامت
در حالى خدا را ملاقات نماید که بر او خشمگین باشد
(عیون اخبار الرضا ، ج 2 ، ص 52)
25. از حضرت امام رضا ( ع )
درباره خوشى دنیا سؤال شد . فرمود : وسعت منزلو زیادى دوستان
(بحار الانوار ، ج 76 ، ص 152)
26. زمانى که حاکمان دروغ
بگویند ، باران نبارد و چون زمامدار ستم ورزد ،دولت ، خوار گردد ، و اگر زکات
اموال داده نشود چهار پاپان از بین روند
(بحار الانوار ، ج 73 ، ص 373)
27. هر کس اندوه و مشکلى را
از مؤمنى برطرف نماید ، خداوند در روز قیامتاندوه را از قلبش برطرف سازد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 268)
28. بعد از انجام واجبات ،
کارى بهتر از ایجاد خوشحالى براى مؤمن ، نزدخداوند بزرگ نیست
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
29. بر شما باد به میانهروى
در فقر و ثروت ، و نیکى کردن چه کم و چه زیاد ،زیرا خداوند متعال در روز
قیامت یک نصفه خرما را چنان بزرگ نماید که مانند کوه احد باشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
30. به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را
دوست داشته باشید و دست یکدیگر رابفشارید و به هم خشم نگیرید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
31. بر شما باد راز پوشى در کارهاتان
در امور دین و دنیا . روایت شده که" افشاگرى کفر است " و روایت
شده " کسى که افشاى اسرار مىکند با قاتل شریک است " و روایت
شده که " هرچه از دشمن پنهان مىدارى ، دوست تو هم بر آن آگاهى
نیابد "
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
32. آدمى نمىتواند از
گردابهاى گرفتارى با پیمانشکنى رهایى یابد ، و ازچنگال عقوبت رهایى ندارد
کسى که با حیله به ستمگرى مىپردازد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 349)
33. با سلطان و زمامدار با ترس و
احتیاط همراهى کن ، و با دوست با تواضع ،و با دشمن با احتیاط ، و با مردم با
روى خوش
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
34. هر کس به رزق و روزى کم از خدا
راضى باشد ، خداوند از عمل کم او راضىباشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
35. عقل ، عطیه و بخششى است
از جانب خدا ، و ادب داشتن ، تحمل یک مشقتاست ، و هر کس با زحمت ادب را
نگهدارد ، قادر بر آن مىشود ، اما هر که به زحمت بخواهد عقل را به دست
آورد جز بر جهل او افزوده نمىشود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 342)
36. به راستى کسى که در پى افزایش
رزق و روزى است تا با آن خانواده خود را اداره کند ، پاداشش از مجاهد در
راه خدا بیشتر است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 339)
37. پنج چیز است که در هر کس نباشد
امید چیزى از دنیا و آخرت به او نداشته باش : کسى که در نهادش اعتماد
نبینى ، و کسى که در سرشتش کرم نیابى ، و کسى که در خلق و خوىاش
استوارى نبینى ، و کسى که در نفسش نجابت نیابى ، و) کسى که از خدایش
ترسناک نباشد
(تحف العقول ، ص 470)
38. هرگز دو گروه با هم روبهرو نمىشوند
، مگر اینکه نصرت و پیروزى با گروهىاست که عفو و بخشش بیشترى داشته باشد
(تحف العقول ، ص 470)
39. مبادا اعمال نیک و تلاش در عبادت
را به اتکاى دوستى آل محمد ( ع ) رهاکنید ، و مبادا دوستى آل محمد ( ع ) و
تسلیم براى آنان را به اتکاى عبادت از دست بدهید ، زیرا هیچ کدام از ایندو
به تنهایى پذیرفته نمىشود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
40. عبادت پر روزه داشتن و
نماز خواندن نیست ، و همانا عبادت پر اندیشهکردن در امر خداست
(تحف العقول ، ص 466)
41. کسى که نعمت دارد باید که بر
عیالش در هزینه وسعت بخشد
(تحف العقول ، ص 466)
42. هرچه زیادى است نیاز به
سخن زیادى هم دارد
(تحف العقول ، ص 466)
43. کمک تو به ناتوان بهتر
از صدقه دادن است
(تحف العقول ، ص 470)
44. به آن حضرت گفته شد :
چگونه صبح کردى ؟ فرمود : با عمر کاسته ، و کردارثبت شده ، و مرگ بر گردن
ما و دوزخ دنبال ما است ، و ندانیم با ما چه شود
(تحف العقول ، ص 470)
45. سخاوتمند از طعام مردم بخورد تا از
طعامش بخورند ، و بخیل از طعام مردمنخورد تا از طعامش نخورند
(تحف العقول ، ص 470)
46. ما خاندانى باشیم که وعده خود را
وام دانیم چنانچه رسول خدا ( ص )کرد
(تحف العقول ، ص 470)
47. هیچ بنده به حقیقت کمال ایمان
نرسد تا سه خصلتش باشد : بینایى در دین ، و اندازهدارى در معیشت ، و صبر بر
بلاها
(تحف العقول ، ص 471)
48. به ابى هاشم داود بن قاسم جعفرى
فرمود : اى داود ما را بر شما به خاطر رسول خدا ( ص ) حقى است ، و شما را هم
بر ما حقى است ، هر که حق ما را شناخت رعایت او باید ، و هر که حق ما را
نشناخت حقى ندارد
(تحف العقول ، ص 471)
49. با نعمتها خوش همسایه
باشید ، که گریز پایند ، و از مردمى دور نشوند که باز آیند
(تحف العقول ، ص 472)
50. ابن سکیت به آن حضرت
گفت : امروزه حجت بر مردم چیست ؟ در پاسخفرمود : همان عقل است که به
وسیله آن شناخته مىشود آن که راستگو است از طرف خدا و از او باور مىکند ،
و آن که دروغگو است و او را دروغ مىشمارد ، ابن سکیت گفت : به خدا این
است پاسخ
(تحف العقول ، ص 473)
51. هرکس آفریدگار را به
آفریدههایش تشبیه کند ، مشرک است و هرکس بهخداوند چیزى نسبت دهد که خدا
خود از آن نهى کرده است کافر است
(وسائل الشیعة ، ج 18 ، ص 557)
52. ایمان انجام واجبات و
دورى از محرمات است ، ایمان عقیده به دل واقرار به زبان و کردار با اعضاء
تن است
(تحف العقول ، ص 444)
53. ریان از امام رضا علیه السلام
پرسید : نظرتان راجع به قرآن چیست ؟ امامفرمود : قرآن سخن خداست ، فقط از
قرآن هدایت بجویید و سراغ چیز دیگر نروید که گمراه مىشوید
(بحار الانوار ، ج 92 ، ص 117)
54. امام رضا ( ع ) در ضمن
تجلیل از قرآن و اعجاز آن فرمودند : قرآن ریسمانمحکم و بهترین راه به
بهشت است ، قرآن انسان را از دوزخ نجات مىدهد ، قرآن به مرور زمان کهنه
نمىشود ، سخنى همیشه تازه است زیرا براى زمان خاصى تنظیم نشده است ،
قرآن راهنماى همه انسانها و حجت بر آنهاست ، هیچ اشکال و ایرادى به قرآن
راه پیدا نمىکند ، قرآن از جانب خداوند حکیم فرود آمده است
(بحار الانوار ، ج 92 ، ص 14)
55. سلیمان جعفرى از امام رضا ( ع )
پرسید : نظرتان درباره کار کردن براىدولت چیست ؟ امام فرمود : اى سلیمان
هرگونه همکارى با حکومت ( ظالم و غاصب )به منزله کفر به خداست . نگاه
کردن به چنین دولتمردانى گناه کبیره است و آدمى را مستحق دوزخ مىنماید
(بحار الانوار ، ج 75 ، ص 374)
56. عبدالسلام هروى مىگوید :
از امام رضا ( ع ) شنیدم مىفرمود : خدا رحمتکند کسى را که آرمان ما را
زنده کند . گفتم : چگونه این کار را بکند ؟ فرمود : آموزشهاى ما را یاد بگیرد
و به مردم بیاموزد
(وسائل الشیعة ، ج 18 ، ص 102)
57. هرکس از خود حساب بکشد سود مىبرد و هرکس از خود غافل شود زیانمىبیند ، و هرکس ( از آیندهاش ) بیم داشته باشد به ایمنى دست مىیابد ، و هرکس از حوادث دنیا عبرت بگیرد بینش پیدا مىکند ، و هرکس بینش پیدا کند مسائل را مىفهمد و هرکس مسائل را بفهمد عالم است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
58. عجب درجاتى دارد : یکى این که
کردار بد بنده در نظرش خوش جلوه کند وآن را خوب بداند و پندارد کار خوبى
کرده . یکى این که بندهاى به خدا ایمان آورد و منت بر خدا نهد با این که
خدا را به او منت است در این باره
(تحف العقول ، ص 468)
59. اگر بهشت و جهنمى هم در کار نبود
باز لازم بود به خاطر لطف و احسانخداوند مردم مظیع او باشند و نافرمانى
نکنند
(بحار الانوار ، ج 71 ، ص 174)
60. خداوند سه چیز را به سه چیز دیگر
مربوط کرده است و به طور جداگانهنمىپذیرد . نماز را با زکات ذکر کرده است
، هرکس نماز بخواند و زکات ندهد نمازش پذیرفته نیست . نیز شکر خود و شکر از
والدین را با هم ذکر کرده است .
از این رو هرکس از والدین خود قدردانى نکند از خدا قدردانى نکرده است . نیز
در قرآن سفارش به تقوا و سفارش به ارحام در کنار هم آمده است . بنابراین
اگر کسى به خویشاوندانش رسیدگى و احسان ننماید ، با تقوا محسوب نمىشود
(عیون اخبار الرضا ، ج 1 ، ص 258)
61. از حرص و حسادت بپرهیز که
این دو ، امتهاى گذشته را نابود کرد ، وبخیل نباش که هیچ مؤمن و آزادهاى
به آفت بخل مبتلا نمىشود . بخل مغایر با ایمان است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
62. احسان و اطعام به مردم
، و دادرسى از ستمدیده ، و رسیدگى به حاجتمنداناز بالاترین صفات پسندیده
است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
63. با مشروب خوار همنشینى و سلام و
علیک نکن
(بحار الانوار ، ج 66 ، ص 491)
64. صدقه بده هرچند کم باشد ، زیرا هر
کار کوچکى که صادقانه براى خدا انجامشود بزرگ است
(وسائل الشیعة ، ج 1 ، ص 87)
65. توبه کار به منزله کسى است که
گناهى نکرده است
(بحار الانوار ، ج 6 ، ص 21)
66. بهترین مال آن است که صرف حفظ
آبرو شود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
67. بهترین تعقل خودشناسى
است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
68. راستى امامت زمام دین و نظام
مسلمین و صلاح دنیا و عزت مؤمنان است ،امام بنیاد اسلام نامى ( افزون شو
) و فرع برازنده آن است ، بوسیله امام نماز و زکات و روزه و حج و جهاد
درست مىشوند و خراج و صدقات فراوان مىگردند و حدود و احکام اجراء مىشوند و
مرز و نواحى محفوظ مىماند
(تحف العقول ، ص 462)
69. به خدا خوش گمان باشید ، زیرا
خداى عزوجل مىفرماید : من نزد گمان بنده مؤمن خویشم ، اگر گمان او خوب
است ، رفتار من خوب و اگر بد است ، رفتار من هم بد باشد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 116)
70. مرد عابد نباشد ، جز آن که خویشتن
دار باشد ، و چون مردى که در بنىاسرائیل خود را به عبادت وامىداشت ، تا
پیش از آن ده سال خاموشى نمىگزید ، عابد محسوب نمىشد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 172)
71. تواضع این است که به مردم دهى
آنچه را مىخواهى به تو دهند
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 189)
72. عیسى بن مریم صلوات
الله علیه به حواریین گفت : اى بنى اسرائیل ! برآنچه از دنیا از دست شما
رفت افسوس مخورید ، چنانکه اهل دنیا چون به دنیاى خود رسند ، بر دین از
دست داده خود افسوس نخورند
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 205)
73. کسى که جز به روزى زیاد
قناعت نکند ، جز عمل بسیار بسش نباشد ، و هرکهروزى اندک کفایتش کند ، عمل
کند هم کافیش باشد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 207)
74. گاهى ، مردى که سه سال از عمرش
باقى مانده صله رحم مىکند و خدا عمرشرا 30 سال قرار مىدهد و خدا هرچه
خواهد مىکند
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 221)
75. معمر بن خلاد گوید : به امام رضا
( ع ) عرض کردم : هرگاه پدر و مادرممذهب حق را نشناسند دعایشان کنم ؟
فرمود : براى آنها دعا کن و از جانب آنها صدقه بده ، و اگر زنده باشند و
مذهب حق را نشناسند با آنها مدارا کن ، زیرا رسول خدا ( ص ) فرمود : خدا مرا
به رحمت فرستاده نه به بىمهرى و نافرمانى
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 232)
76. هرکس به مؤمنى گشایشى
دهد ، خدا روز قیامت دلش را گشایش دهد . .
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 286)
77. خداى عزوجل به یکى از
پیغمبران وحى فرمود که : هرگاه اطاعت شوم راضىگردم و چون راضى شوم برکت
دهم و برکت من بىپایان است ، هرگاه نافرمانى شوم خشم گیرم و چون خشم
گیرم لعنت کنم و لعنت من تا هفت پشت برسد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 377)
78. هرگاه مردم به گناهان بىسابقه
روى آورند به بلاهاى بىسابقه گرفتارمىشوند
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 377)
79. مردم از کسى که با صراحت
و صادقانه با آنها رفتار کند خوششان نمىآید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
80. عدهاى به دنبال ثروت
هستند ولى به آن نمىرسند و عدهاى به آن رسیدهاند ولى قرار نمىگیرند و
بیشتر مىطلبند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 349)
81. وقتى آشکارا حرف حق مىشنوید
خشمگین نشوید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
82. حریصانه به دنبال قضاى
حاجت حاجتمندان باشید ، هیچ عملى بعد از واجباتبالاتر از شاد کردن مسلمان
نیست
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
83. نادان ، دوستانش را به زحمت مىاندازد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
84. مسلمان اگر شاد یا خشمگین شود از
مسیر حق منحرف نمىشود ، و اگر بر دشمنمسلط شود بیشتر از حقش مطالبه نمىکند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
85. فقط دو گروه راه قناعت پیش مىگیرند
: عبادت کنندگانى که در پى پاداشآخرتند یا بزرگ منشانى که تحمل درخواست
از مردمان پست را ندارند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
86. مرگ ، آفت آمال و آرزوهاست ، و
لطف و احسان به مردم تا ابد براىانسان باقى مىماند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
87. عاقل ، احسان به مردم را غنیمت
مىشمارد ، و شخص توانا باید فرصت راغنیمت شمارد و الا موقعیت از دست مىرود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
88. خسیس بودن آبروى انسان را از بین
مىبرد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
89. قلب انسان حالت خستگى و نشاط
دارد ، وقتى در حال نشاط است مسائل راخوب مىفهمد و وقتى خسته است کند ذهن
مىشود ، بنابراین وقتى نشاط دارد آنرا به کار بگیرید و وقتى خسته است آن
را به حال خود بگذارید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
90. هر هدفى را از راه آن تعقیب کنید
. هرکس اهدافش را از راه طبیعىتعقیب کند به لغزش دچار نمىشود و بر فرض که
بلغزد چارهجویى برایش ممکن است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
91. بهترین مال آن است که
خرج آبرو و حیثیت انسان شود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 355)
92. خود را با کار مداوم خسته
نکنید و براى خود تفریح و تنوع قرار دهید ولىاز کارى که در آن اسراف باشد
یا شما را در اجتماع سبک کند پرهیز کنید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
93. تواضع و فروتنى مراتبى دارد ، مرتبهاى
از آن این است که انسان موقعیتخود را بشناسد و بیش از آنچه شایستگى آن
را دارد از کسى متوقع نباشد و با مردم به گونهاى معاشرت و رفتار نماید که
دوست دارد با او آنگونه رفتار شود و اگر کسى به او بدى نمود در مقابل خوبى
کند ، خشم خود را فرو خورد و گذشت پیشه کند و اهل احسان و نیکى باشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 355)
94. باید لطف و احسان قابل اعتنا باشد
. نباید چیز کم ارزشى را صدقه دهیم . ( در زمانى که عموم مردم تمکن نسبى
دارند نباید به خرما دادن بسنده کرد . )
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 354)
95. کسى که محاسن و امتیازات زیادى
داشته باشد مردم از او تعریف مىکنند ،و به تعریف خود نیاز پیدا نمىکند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 353)
96. هرکس به راهنمایى تو اعتنایى
نکرد نگران مباش حوادث روزگار او را ادب خواهد کرد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 353)
97. کسى که در پوشش نصیحت به تو از
دیگرى بدگویى مىکند ، به عاقبت بدىگرفتار خواهد شد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 353)
98. هیچ چیزى زیانبارتر از
خودپسندى نیست
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 348)
99. برنامه آموزش دین داشته باشید در
غیر این صورت بادیه نشین و نادانمحسوب مىشوید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
100. از فقر اندیشه مکن که خسیس خواهى
شد ، و در فکر عمر دراز مباش
که باعث حرص به مادیات است .